فرش سجاده ای گرگان

در شهرهای شمالی از جمله گرگان شهرک‌های صنعتی تخصصی وجود ندارند که در آن‌ها به تولید فرشبافی مشغول باشند. ممکن است شرکت‌های ریسندگی که نخ‌های قالی ماشینی را تولید می‌کنند در برخی از شهرهای شمال ایران فعالیت داشته باشند که البته این شرکت‌ها نیز نخ‌های آماده‌ی بافت را به کارخانجات بافندگی در دیگر شهرها ارسال می‌کنند.

در گذشته یکی دو نمونه کارخانه‌ی بافندگی هم در شمال کشور بودند اما به چندین دلیل این کارخانجات یا منتقل و یا کلا تعطیل شدند. دلیل وجود نداشتن کارخانه‌های قالیبافی به دو دلیل می‌تواند باشد؛ اولین مورد اینکه نیروهای کار آموزش دیده و متخصص در این زمینه وجود ندارند. برخی از این نیروهای کار برای تولید فرش سجاده ای گرگان شامل بافنده، کمک بافنده، رفوگر و مکانیک دستگاه می‌باشند.

دومین دلیل، صرفه‌ی اقتصادی نداشتن بافت فرش ماشینی مسجدی می‌باشد؛ تولید قالی به طور کامل نیاز به سه کارخانه‌ی مجزا دارد که عبارتند از شرکت‌های: ریسندگی، بافندگی، قسمت تکمیل و آهار. به فرض مثال حتی اگر کارخانه‌ی بافنده هم تاسیس شود برای تکمیل کار خود نیاز به ریسندگی و یا تکمیل و آهار هم خواهد داشت که ناچارا قالی‌های تولیدی جهت تکمیل شدن باید به شهرهای دیگر فرستاده شوند و قطعا به صرفه نخواهد بود.

از طرفی دیگر اگر قطعه‌ای از ماشین بافندگی دچار خرابی یا شکستگی شود، هم نیاز به لوازم یدکی دارد و هم مهندس مکانیک دستگاه که به دلیل نبودشان باید از شهرهای دیگر تهیه شوند و این زمانبر خواهد بود.